Φανέλλης, Κωνσταντίνος

(Σμύρνη 1791 – Αίγιο 1863). Ζωγράφος. Αναφέρεται και ως Χατζηφανέλλης και Χατζηκωνσταντής. Μετά από παραμονή ενός χρόνου στο Άγιο Όρος, πήγε στη Φλωρεντία (1816) και, αργότερα, στη Ρώμη, στη Βενετία και στη Γερμανία. Από το 1821 έως το 1826 έζησε στην Ιερουσαλήμ. Μετά την εθνική αποκατάσταση ήρθε στην Αθήνα και τελικά εγκαταστάθηκε στο Αίγιο, όπου ιστόρησε την εκεί εκκλησία της Φανερωμένης. Ο Φ. είναι ο εισηγητής της νεοαναγεννησιακής θρησκευτικής ζωγραφικής στην Ελλάδα. Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη και, εκτός από τη Φανερωμένη, στις εκκλησίες των Ταξιαρχών του Αιγίου, στον Άγιο Ελευθέριο και στην Παναγία τη Γοργοεπήκοο της Αθήνας, στον Ευαγγελισμό της Άμφισσας και στο Μέγα Σπήλαιο.